Trauma kan als een zuigende kracht aan ons blijven trekken, terwijl wij juist de andere kant op willen rennen. Hoe harder we rennen, hoe groter de trekkracht die ons terugtrekt. Zo spenderen we een leven lang aan het niet denken aan het trauma, zoals we ook ‘niet denken aan de roze olifant’.

Trauma’s zijn pijnlijke ervaringen die we meemaken en die diepe emotionele littekens kunnen achterlaten. Vaak proberen we de herinneringen hieraan te vermijden of weg te duwen, in de hoop dat ze vanzelf zullen verdwijnen. Maar in werkelijkheid blijven onverwerkte trauma’s ons achtervolgen en ons leven beïnvloeden op manieren die we ons niet eens realiseren.

Wat kan je merken?

Het wegrennen voor traumatische herinneringen is een veelvoorkomende reactie. Een duidelijk voorbeeld hiervan is vermijdingsgedrag. Denk hierbij aan het vermijden van bepaalde plaatsen, personen, situaties of contacten die herinneringen aan het trauma kunnen oproepen. En je kunt denken aan het onderdrukken van emoties en alles belangrijk maken behalve jezelf. In deze modus kan je ook tijdelijk verlichting vinden in uiteenlopende verslavingen, zoals het gebruik van verslavende middelen, het stelselmatig opzoeken van adrenalinestoten, je volledig storten op je werk of een obsessieve hobby erop na houden.

Het nadeel is dat er steeds meer nodig is om hetzelfde resultaat te krijgen.

Ongemerkt krijgt de traumatische herinnering een steeds grotere plek in je dagelijkse leven naarmate de tijd verstrijkt. Het vermijden van de traumatische herinneringen kan op korte termijn dan wel verlichting geven, maar op de lange termijn kan het juist schadelijk zijn, omdat onverwerkte trauma’s blijven sluimeren in je lichaam en in je onderbewustzijn. Ze kunnen op onverwachte momenten naar boven komen, wat intense emotionele reacties en angstgevoelens kan veroorzaken.

Wat is er echt nodig?

Om te voorkomen dat trauma’s je blijven achtervolgen, is het essentieel dat je de ervaring verwerkt. Dit vraagt een tegenovergestelde beweging van je. Waar je tot nu toe wegrende van je trauma, heb je je nu om te draaien en het aandacht te geven. Dit kan spannend en groots aanvoelen, omdat het veel teweegbrengt, maar het is een noodzakelijke stap op weg naar jouw genezing en herstel.

Gelukkig hoef je dit niet alleen te doen.

Sterker nog: het is belangrijk dat je dit niet alleen doet. Juist in het contact met een ander, herstel je ook het contact met dat deel in jezelf dat je bent kwijtgeraakt. Het deel dat iets moest opgeven om te overleven. Lichaamsgerichte therapie is essentieel in dit herstelproces en het is een waardevolle bron van steun en begeleiding als je kampt met onverwerkte trauma’s. Door te praten over je ervaringen, de bijbehorende emoties te doorvoelen en je lichaam de kans te geven om de opgebouwde druk te ontladen, kan je langzaam maar zeker leren omgaan met je trauma(‘s) en deze een plek geven in je leven.

Het is nooit te laat

Het is belangrijk om te weten dat het normaal is om te worstelen met trauma’s en dat genezing een proces is dat tijd en geduld vraagt. Maar weet ook dat het nooit te laat is om hulp te zoeken en de eerste stap te zetten naar het verwerken van je trauma’s. Door je ervaring onder ogen te zien en deze niet langer te vermijden, kun je uiteindelijk weer controle krijgen over je eigen leven en jezelf bevrijden van de last die trauma’s met zich meebrengen.

Wil jij in contact komen en meer weten over lichaamsgerichte therapie?

Of begin alvast hiermee…

Je kan thuis alvast aan de slag met de eerste stresssymptomen die je op dit moment ervaart. In mijn gratis en no-nonsense E-book ontvang je drie manieren waarmee jij jouw fysieke stressklachten kunt verminderen. Het kan zijn dat deze oefeningen nog een beetje onwennig aanvoelen, maar hé: als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg.

Zet daarom nu een eerste stap en download HIER mijn E-book!

Na het downloaden ontvang je om de week meer tips en informatie over trauma en het verminderen van je stressklachten.